Bienvenidos
al batiscafo sonoro, el último, ¿el final? No lo se, prefiero decir
que es un hasta luego, No es por falta de ideas, ni por falta de
imaginación, es por falta de motivación. No es culpa vuestra, no es
culpa de nadie es solo culpa mía, por eso hoy solo puedo pediros
perdón, os pido perdón por empezar a faltar, por estar un tiempo
sin dar señales de vida. Espero que podáis perdonarme.
No
todo es perdón, te tengo que dar las gracias, por apoyarme en todo,
por demostrar ese entusiasmo cada semana, por empujarme a seguir
escribiendo, por empujarme a seguir hablando a tantos sin siquiera
darme cuenta de ello. Quiero darte las gracias, por ser como eres,
por ser parte de mí, por enseñarme a ver la vida en planos de
colores, por escucharme, por discutir conmigo, por llorar conmigo,
quiero darte las gracias por tu inocencia, por la sonrisa que heredé,
por ser mi madre.
Quiero
que os quedéis con una cosa de estos 16 viajes que hemos hecho
juntos, quiero que os quedéis con cada sonrisa que os he dibujado,
con cada baile de vuestra mente con la música, quiero que os quedéis
con que todo empieza una y otra vez, que no hay ningún motivo para
dejar de reír, quiero que os olvidéis de todo lo que os rodea, por
un momento dejemos de hablar de números, por un momento olvidemos
como están coartando nuestras libertades, por un momento olvidemos
como el progreso hoy en día camina marcha atrás. Olvidaos de los
problemas, olvidaos solo por un momento de quienes sois, de por que
estáis aquí, por un momento quiero que os evadáis, por un momento
quiero que hagáis conmigo esté último viaje.
Jo ja no se el que te puc dir més, trob que no es casualitat que ens haguem conegut, crec que si ho es, ha estat una recompensa del karma, crec que si ens hem trobat es un dels millors presents que he tingut des de que tinc memòria. Que t'he de dir que no t'hagi dit ja, crec que només puc fer ho com millor se, tancant els ulls, escoltant aquesta cançó i desitjant que aquests tres acords semblin impossibles d'acabar mai.
Algún
día, podre agradeceros a todos los que me habéis construido a base
de experiencias, cuando digo a todos es a todos, incluso los que me
lo habéis hecho pasar mal, ya que incluso sin vosotros no sería lo
que creo que soy ahora, ni seré lo que tenga que ser. Sería injusto
mencionar a alguien ya que faltaría al respeto a mucha gente que
quiero, solo puedo decir una cosa, los que os estéis sintiendo
identificados ahora mismo, daos por mencionados, gracias, de verdad.
Pero no puedo no agradecerte, Willy, todo lo que somos, que lo somos,
y por suerte o por desgracia de nuestras madres, lo seguiremos
siendo.
Y
que mejor manera de acabar, que como empezó todo esto, con un viaje
submarino, un viaje a lo más profundo de mi inconsciente, un viaje
por mi pensamiento, un viaje al que todos estáis invitadísimos. Un
viaje en un pequeño batiscafo, explorador, funciona sin imágenes,
solo con vuestra imaginación. Desde aquí, desde estos abismos
infinitos, desde miles de kilómetros, de historias, de cuentos, de
personas, de vidas, he sido Álvaro Cobarro. Encantado de guiaros,
cambio y corto.
La Playlist
Es far de ses salines - Antònia Font
En mi nueva vida - Nacho Vegas
Raconte-Moi Une Historie - M83
Ai, Dolors - Manel
Someday Soon - Harlem
Batiscafo Katiuskas - Antònia Font